De eerste schaal is communicatie, met een spectrum van low-context tot high-context. Wat betekent dat? Meyer definieert ze als volgt:

Low-context: “Goede communicatie is nauwkeurig, eenvoudig en duidelijk. Berichten worden op het eerste gezicht uitgedrukt en begrepen. Herhaling wordt op prijs gesteld als het helpt om de communicatie te verduidelijken”

Hoge context: “Goede communicatie is verfijnd, genuanceerd en gelaagd. Berichten worden tussen de regels door gesproken en gelezen. Berichten worden vaak geïmpliceerd maar niet duidelijk uitgedrukt. ”

Hier is de grafiek die de Britse en Poolse culturen laat zien in vergelijking met mijn voorkeur op de communicatieschaal.

Dit kwam bij mij niet als een verrassing, hoewel het toch enige gedachten over dat onderwerp opriep. Meyer vermeldt in haar boek dat er een aantal factoren zijn die de positie van landen op die schaal beïnvloeden. Het omvat taal (landen die Angelsaksische gebruiken, staan meestal dichter bij de lage context, Aziatische landen neigen duidelijk meer naar de hoge context) en geschiedenis (culturen met hoge context hebben de neiging om een langere gedeelde geschiedenis te hebben dan culturen met lage context) .

Wat belangrijk is om te onthouden bij het analyseren van deze grafieken, is dat we niet met zekerheid kunnen zeggen of een cultuur een lage of hoge context IS. Het is cruciaal dat we de culturen in relatie tot elkaar op de grafiek vergelijken. Om u een voorbeeld te geven: in vergelijking met Aziatische landen zoals Japan, China of Indonesië kunnen zowel het VK als Polen worden omschreven als een cultuur met een lage context. Als we echter alleen naar de twee kijken, blijkt dat hoewel het VK en Polen op de schaal zo dicht bij elkaar liggen, je nog steeds het verschil in de communicatiestijl kunt voelen.

Polen is beslist een cultuur van een hogere context dan het VK. Het is grotendeels verbonden met de geschiedenis van het land, een lange periode van bezetting en vechten voor eigen identiteit. De Poolse taal is ook complexer dan het Engels, zowel grammaticaal als structureel, wat van invloed is op hoe we met elkaar communiceren en wat we van communicatie verwachten.

Ik hoop dat je op dit punt min of meer krijgt het idee van wat de communicatieschaal inhoudt. Ik zou daarom nu enkele van mijn voorbeelden en ervaringen met betrekking tot deze dimensie willen delen.

Britse humor

Ik weet dat de Britten vaak worden gekarakteriseerd als meesters in sarcasme en ironie. In mijn ogen is dat echter niets vergeleken met waartoe de Polen in staat zijn. Naar mijn mening is Pools sarcasme echter vaak gerelateerd aan sommige taalspelletjes of is het gebonden aan historische gebeurtenissen of leiders. Het is daarom van een hogere context dan de Britse. Als het echter om Britse humor gaat, snap ik het helemaal (als ik de woordenschat natuurlijk begrijp, want soms helaas niet)! Ik hoorde meningen dat het raar, stom, helemaal niet grappig is, dat is ook een wijdverbreid stereotype over die cultuur. Persoonlijk – ik hou van dat soort humor, ik denk dat het de hoge context van de Britten onthult. Als je er niet aan gewend bent, kun je het negeren of snel beledigd raken omdat ze vaak sarcasme gebruiken, meestal in de vorm van een verklaring over een realiteit (bijv. Ik hou echt van hoe hard je je muziek speelt. “Of” Aah sorry, ik kan geen vrienden zijn met iemand die geen thee drinkt “) – weet dat, ben er geweest (of ben er nog steeds?).

Zakelijke communicatie

Wanneer komt tot externe zakelijke communicatie, maar mijn ervaring is dat de Britten dichter bij het low-context-einde van de schaal staan. Bij het e-mailen, het houden van workshops, het structureren van het werk en presentaties – het is belangrijk dat alle ideeën duidelijk worden vermeld en verhelderende vragen stellen Business is business.

Naar mijn mening is het overschakelen van een cultuur met een hoge context naar een cultuur met een lage context technisch veel gemakkelijker dan andersom. Er zijn natuurlijk nog steeds emotionele problemen, maar het is technisch gemakkelijker om je op feiten te concentreren dan de communicatie te begrijpen op basis van honderden jaren ingewikkelde geschiedenis ory en douane. Bij het werken in multiculturele teams is het daarom belangrijk om te vermelden dat er momenteel verschillende culturen bij het project betrokken zijn. Deze verklaring moet worden gevolgd door het opstellen van een reeks teamregels die neigen naar de lage-contextuele manieren van communicatie en die door alle leden zijn overeengekomen. Dan is er een veel grotere kans op succes.

In op relaties gebaseerde culturen, bijv. India, Saoedi-Arabië, Brazilië, een lage-contextbenadering in het bedrijfsleven kan tot extra misverstanden leiden. Hoewel Polen en Engeland op de communicatieschaal niet zo ver van elkaar verwijderd zijn, had ik momenten waarop laagcontextgedrag vervelend voor me was.

Er was een tijd dat ik een vergadering bijwoonde waar een besluit gemaakt op de taakverdeling en verdere stappen van het project.Elk van de deelnemers (cultureel divers team) maakte aantekeningen over hun specifieke taken en over de algemene doelstellingen van het project. Als iets niet duidelijk was, stelde het team gemakkelijk verhelderende vragen. Ik verliet de vergadering blij met alle informatie die ik ontving en klaar om aan mijn taken te gaan werken. Een uur later kreeg ik een e-mail van de persoon die de vergadering leidde met een lijst met taken die aan elke persoon waren toegewezen en een beschrijving van elk van hen. Mijn eerste gedachte was niet “Oh cool, fijn om dat op papier te hebben”, maar “Waarom heeft ze die naar ons gestuurd? Vertrouwt ze ons niet? “. Nou ja, typisch. Na verloop van tijd begon ik de meeste van deze minuten na vergaderingen echt te waarderen en soms maak ik zelfs geen aantekeningen meer als ik weet dat de leidinggevende achteraf een samenvatting zal sturen!

Deze ervaring heeft mijn aandacht op deze dingen gevestigd diepgaande overtuigingen die verband houden met de cultuur waarin we zijn opgegroeid. Toen ik me realiseerde hoe de Britten werken, kon ik me gemakkelijk aanpassen aan hun stijl. Om dat te doen, moest ik de relatiebenadering terzijde schuiven en me realiseren dat of de persoon na de vergadering notulen stuurde of niet, niets met vertrouwen te maken had. Het was gewoon een weerspiegeling van de noodzaak om 100% duidelijk te zijn in de boodschap en misverstanden te vermijden.

Over het algemeen lijkt de Britse benadering voor mij als Pools persoon niet erg ver verwijderd van wat ik ‘ m gewend. Ik voel de verschillen natuurlijk, maar het is niet extreem verrassend – eerder iets waar je aan moet wennen. Ook spelen mijn persoonlijke voorkeuren een rol, die dichter bij het lage-contextgedeelte van de schaal liggen.

Het is belangrijk om te begrijpen dat voor bijvoorbeeld een Amerikaan (Amerika bevindt zich helemaal links van de schaal , door de lage context), kunnen zowel de Britse als de Poolse cultuur een zeer hoge context lijken en dat combineren met de neiging om sarcastische humor te gebruiken – culturele shock gegarandeerd! Omdat je een Amerikaan bent en van een cultuur met een lagere context naar een cultuur met een hogere context gaat, zul je andere emoties en uitdagingen ervaren dan wanneer je van een cultuur met een hogere context naar de lagere cultuur gaat. Als je geïnteresseerd bent, ga ik graag verder met dat onderwerp en beschrijf ik de mogelijke uitdagingen om beide manieren te veranderen.

Ik zou dit artikel graag willen afsluiten met een aanbeveling omdat ik denk dat het echt kan zijn een interessante lezing voor jou. Er is een geweldige blog van een Amerikaan die in Polen woont en die ik je zou willen aanbevelen, omdat het een heel interessant perspectief is om over te leren. Dit is mijn favoriete bericht op de Polonization-blog, maar ik raad het allemaal aan om eerlijk te zijn. Het is altijd geweldig om een andere kijk op culturele verschillen te krijgen!