Cockney, dialekt języka angielskiego tradycyjnie używanego przez londyńczyków z klasy robotniczej. Cockney jest również często używany w odniesieniu do kogokolwiek z Londynu – w szczególności z jego East Endu.

Słowo Cockney ma pejoratywne konotacje, pierwotnie wywodzące się od cokenay lub cokeney, późnoangielskiego słowa oznaczającego XIV wieku, co oznaczało dosłownie „jajko koguta” (tj. małe lub wadliwe jajko, które ma pochodzić od koguta – który oczywiście nie może produkować jaj). To negatywne poczucie dało początek używaniu Cockneya do określenia „mleczak” lub „zarozumiałe dziecko” (rozpieszczone lub zepsute dziecko). Słowo to zostało później zastosowane do mieszkańca miasta, którego uważano za dotkniętego lub słabego.

Dla większości osób z zewnątrz Cockney to ktoś z Londynu chociaż współcześni mieszkańcy Londynu, zwłaszcza z East Endu, używają tego słowa z dumą. W sensie geograficznym i kulturowym Cockney najlepiej jest zdefiniować jako osobę urodzoną w odległości słyszalnej od dzwonów kościoła St. Mary-le-Bow, Cheapside, w londyńskim City Oszacowano, że przed hałasem ruchu ulicznego dźwięk o f Dzwony Bow sięgały około 6 mil (10 km) na wschód, 5 mil (8 km) na północ, 4 mil (6 km) na zachód i 3 mil (5 km) na południe. Zdecydowana większość szpitali londyńskiego East End podlega tej jurysdykcji.

Cockney jako dialekt wyróżnia się przede wszystkim swoim argotem, czyli kodowanym językiem, który zrodził się z genialnego rymowanego slangu. Istnieje aż 150 terminów, które są natychmiast rozpoznawane przez każdego użytkownika rymującego slangu. Na przykład fraza użyj swojego bochenka – oznaczająca „użyj swojej głowy” – pochodzi od rymowanej frazy bochenek chleba. To wyrażenie jest tylko częścią londyńskiej tradycji rymowania slangu, którą można prześledzić aż do East Endu. Ta tradycja jest uważana który powstał w połowie XIX wieku jako kod, za pomocą którego przestępcy pomylili policję lub sprzedawcy porównali notatki ze sobą w sposób niezrozumiały dla ich klientów.

Sposób, w jaki tworzony jest rymowany slang Cockney, można najlepiej wyjaśnić na przykładach. „Idę na górę” staje się „Wchodzę po jabłka w Cockney” . Jabłka to część wyrażenia jabłka i gruszki, które rymują się ze schodami; a następnie upuszcza się gruszki. W tym przykładzie słowo jest zastępowane frazą kończącą się rymowanym słowem, a następnie to rymowane słowo jest upuszczane (wraz z, w jabłkach i gruszkach, i). Podobnie „peruka” zamienia się w syrop (z syropu z fig), a „żona” staje się kłopotem (z kłopotów i kłótni).

Pominięcie rymowanego słowa nie jest jednak stałą cechą Cockneya. Innymi, prostszymi faworytami, rozpoznawalnymi poza społecznością Cockneya i przyjętymi do ogólnego leksykonu angielskiego slangu, są wyścigi łodzi na określenie „twarzy”, Adam i Ewa na określenie „wierzyć”, liście herbaty na „złodziej”, „Paszteciki z mielonego mięsa” na „oczy”, koza dla niani na „płaszcz”, talerze mięsa na „ulicę”, korzenie stokrotki na „buty”, krakersy z kremem na „knackered”, talerz porcelany na „mate”, brązowy chleb na „martwe”, „Kąpiel z bąbelkami dla„ śmiechu ”, chleb i miód za„ pieniądze ”, orkiestry dęte za„ ręce ”, gwizdek i flet za„ garnitur ”, szambo dla„ Yank ”(np. Yankee lub Amerykanin) i bułka porzeczkowa „słońce” i, z nowszym rozszerzeniem, „The Sun” (brytyjska gazeta).

Mniej znane są wyrażenia, których znaczenie jest mniej proste, takie jak pożycz i błagaj o jajko (a termin, który cieszył się odnowionym życiem podczas racjonowania żywności w czasie II wojny światowej), armii i marynarki wojennej na „sos” (którego było dużo podczas posiłków w obu siłach) i nie powinien jako sposób odnosić się do wina porto (pochodzi z f. kobiet, które zapytane o „inną” powiedziały, że „nie powinny”). Światło i ciemność zajęły miejsce „parku”, co jest ukośnym odniesieniem do wcześniejszej dyrektywy Rady Hrabstwa Londynu, że zabrzmi dzwonek i zamykanie bram w parkach o zmierzchu. Legowisko lwa zaczęło oznaczać „krzesło”, w odniesieniu do niebezpieczeństwo przerwania popołudniowej drzemki ojca na jego fotelu. Podobnie, butelka i korek pochodzi od słowa miedź (policjant), przy czym butelka oznacza „zamknąć”, a korek odnosi się do kogoś, kto przeszkadza innej osobie w zrobieniu czegoś.

Wiele przestawień używanych w Cockney frazowanie stało się nieszkodliwymi pseudonimami, a nie złowrogimi hasłami. W latach pięćdziesiątych wielu londyńczyków z klasy robotniczej, lubiących gry słowne, wymieniało się tymi frazami między sobą, często pomijając rymowaną część, aby „zabranie miki” zaczęło być przycinane z oryginalnego „Mickey Bliss” (tj. „biorąc piss”, brytyjski slang oznaczający ośmieszenie kogoś), a „opowiadanie porkies” zostało wycięte z „porky pies” (tj. „kłamstwa”).

Jak każdy dialekt czy język, Cockney nadal ewoluował i dziś odzwierciedla kontury współczesnej popkultury w Wielkiej Brytanii.Wiele „nowych” Cockneyów, które pojawiły się po raz pierwszy pod koniec XX wieku, używa imion celebrytów: Alan Whickers zamiast „majteczek”, Christian Slater zamiast „później”, Danny Marr za „samochód”, David Gower na „prysznic”, Hank Marvin za „głód” i Sweeney Todd za „The Flying Squad” (jednostka w londyńskiej Metropolitan Police). ) i funkcje organizmu (Wallace i Gromit od „wymiocin”). Nastąpiły również adaptacje: na rock’n’rollu Cheryl Cole został przyćmiony przez „bycie na zasiłku” (czyli otrzymywanie pomocy rządowej).

Zostawiłem Claire Rayners w Fatboy Slim, więc spóźniłem się na Basil Fawlty. Andy McNab kosztował mnie Ayrton Senna, ale to nie przeszkodziło mi Britney Spears. Następna rzecz, o której wiesz, że zmieniła się w Gary’ego Playera, a ja wypadłem z mojego Chevy Chase.

W 2012 roku Museum of London, cytując badanie, które przeprowadziło, ogłosiło, że slang rymujący Cockney wymiera i zasugerowało, że slang młodzieżowy, teksty rapowe i hip-hopowe oraz wiadomości tekstowe zagrażają „tradycyjnemu dialektowi” londyńczyków z klasy robotniczej. Mniej więcej w tym samym czasie rozwinęła się kampania mająca na celu nauczanie Cockneya w szkołach East End, podobnie jak starania o uznanie rymującego slangu Cockneya za „oficjalny dialekt” wśród ponad 100 języków, którymi posługuje się już zróżnicowana ludność regionu.