Kiedy kichasz, ale wydaje się, że nie chce ono wyjść, być może słyszałeś radę, aby spojrzeć w światło. Chodzi o to, że ma wywoływać odruch, który powoduje kichanie, i okazuje się, że jest to oparte bardziej na nauce niż na miejskich legendach.

Szacuje się, że siedemnaście do 35 procent populacji jest podatnych na do foticznego odruchu kichania (PSR), znanego również jako – bez żartu – zespół ACHOO (autosomalny dominujący kompulsywny helio-okulistyczny wybuch kichania). PSR to odruchowe kichanie wywołane światłem, zwłaszcza światłem słonecznym. Dlaczego tak się dzieje, od tysiącleci zastanawiało naukowców. Arystoteles podejrzewał, że to ciepło słońca na czyimś nosie wywołało kichanie. Francis Bacon przetestował tę teorię 2000 lat później, wychodząc na światło słoneczne z zamkniętymi oczami i odkrył, że samo ciepło nie wystarczy do wywołania reakcji. Przypuszczał, że kiedy światło sprawiło, że czyjeś oczy zaszły łzami, wilgoć wyciekła do nosa i podrażniła go aż do kichania. Ta hipoteza nie była zbyt odległa, biorąc pod uwagę, że kichanie jest zwykle wywołane przez czynniki drażniące w nosie ale dziś naukowcy uważają, że zjawisko to ma więcej wspólnego z naszym mózgiem niż z naszymi nosami.

Kichasz, gdy nerw trójdzielny mózgu, nerw odpowiedzialny za odczucia i ruchy twojej twarzy, wyczuwa czynniki drażniące, takie jak kurz lub włosy Twój nos. Ten nerw znajduje się blisko nerwu wzrokowego, który wyczuwa wzrok. Jeśli nerw wzrokowy wyczuwa nagłe przejście od słabego światła do jasnego, reaguje zwężeniem źrenic oka. W przypadku osób dotkniętych PSR uważa się, że ten sygnał zostaje błędnie zinterpretowany przez nerw trójdzielny, co powoduje kichanie. Osoby wrażliwe na kichanie wywołane światłem mają swoich rodziców wdzięcznych. Cecha ta jest autosomalna, co oznacza, że nie pojawia się na chromosomie X ani Y. Wystarczy i jedna kopia genu dla wyrażanej cechy, więc jeśli jeden z rodziców ma PSR, istnieje 50/50 szans na to, że ich dziecko też.

ACHOO może brzmieć jak głupota (z kilku powodów), ale może mieć pewne konsekwencje w życiu codziennym. Ponieważ kichnięciu towarzyszy chwilowa utrata wzroku, słoneczny dzień może okazać się problematyczny dla linoskoczków, sportowców uprawiających sporty na świeżym powietrzu, a nawet kierowców samochodów z tym syndromem. Jeden z esejów z 1993 roku opublikowany w czasopiśmie Military Medicine wskazał, że zjawisko to może zagrażać życiu pilotów myśliwców. Na szczęście odkryto, że można tego uniknąć, stosując podstawową parę okularów przeciwsłonecznych.