Grecka mitologia > > Grecka Bogowie > > Bogowie olimpijscy > > Hestia

HESTIA była dziewiczą boginią ogniska domowego (prywatnego i miejskiego) i domu. Jako bogini rodzinnego ogniska przewodniczyła również pieczeniu chleba i przygotowywaniu rodzinnego posiłku. Hestia była także boginią ofiarnego płomienia i otrzymywała część każdej ofiary dla bogów. Gotowanie na wspólnej uczcie z mięsa ofiarnego było naturalnie częścią jej domeny.

W mitach Hestia była pierwszym dzieckiem Kronosa (Kronosa) i Rhei, które zostało połknięte przez jej ojca po urodzeniu. Zeus później zmusił starego Tytana do wyrzucenia Hestii i jej rodzeństwa. Jako pierwsza została połknięta, była również ostatnią, która została wyrzucona, i dlatego została nazwana zarówno najstarszą, jak i najmłodszą z sześciu Kronidów.Kiedy bogowie Apollon i Posejdon szukali jej ręki w małżeństwie, Hestia odmówiła i poprosiła Zeusa, pozostanie wieczną dziewicą. Zgodził się i zajęła swoje miejsce przy jego królewskim palenisku.

Hestia została przedstawiona na ateńskim malowidle wazowym jako skromnie zawoalowana kobieta, czasami trzymająca kwiecistą gałąź (być może czyste drzewo). W rzeźbie klasycznej była również zasłonięta, a jej atrybutem był czajnik.

RODZINA HESTII

RODZICE

POTOMSTWO

BRAK ( Była boginią dziewicą.)

ENCYKLOPEDIA

HE′STIA (Hestia, Ion. Histiê), bogini paleniska, a raczej ogień płonący na palenisku, była uważana za jako jeden z dwunastu wielkich bogów, a zatem jako córka Kronosa i Rei. Zgodnie z powszechną tradycją była pierworodną córką Rhei i dlatego była pierwszym z dzieci połkniętych przez Kronosa. (Hes. Theog. 453, & c .; Hom. Hymn. In Ven. 22; Apollod. I. 1. § 5.) Była, podobnie jak Artemida i Atena, dziewiczą boskość, a kiedy Apollo i Posejdon złożyli pozew o jej rękę, przysięgła na głowę Zeusa, że pozostanie dziewicą na zawsze (Hom. Hymn. in Ven. 24, & c. ) iw tym charakterze jej ofiary składały się z jednorocznych krów. Związek między Hestią a Apollem i Posejdonem, do którego nawiązuje legenda, pojawia się także w świątyni w Delfach, gdzie wspólnie czczono trzy bóstwa, a Hestia i Posejdon pojawili się razem także w Olimpii. (Paus. V. 26. § 26, x. 5. § 3; Hom. Hymn. Xxxi. 2). Ponieważ palenisko uważano za święte centrum życia domowego, tak Hestia była boginią życia domowego i dawała wszelkie domowe szczęście i błogosławieństwa, i jako taka, jak wierzono, mieszkała w wewnętrznej części każdego domu (Hom. Hymn. in Ven. 30; Callim. Hymn. in Del. 325, Cer. 129) i wymyślili sztukę budowania domów. (Diod. V. 68; Eustath. Ad Hom. S. 735). Pod tym względem pojawia się ona często razem z Hermesem, który również był deus penetralis, jako chroniąc dzieła człowieka. (Hom. Hymn. XXXII. 10: Paus. X. 11. § 3). Jak palenisko domu jest jednocześnie ołtarzem, na którym składa się ofiary bogom domowym (hestiouchoi lub ephestioi), wyglądała Hestia jako przewodnicząca wszystkim ofiarom, a jako bogini świętego ognia ołtarza miała udział w ofiarach we wszystkich świątyniach bogów. (Hom. Hymn. In Ven. 31.) Dlatego też, kiedy składano ofiary, była wzywana jako pierwsza i składana była jej pierwsza część ofiary. (Hom. Hymn. Xxxii. 5; Pind. Nem. Xi. 5; Plat. Cratyl. P. 401, d.; Paus. V. 14. § 5; Schol. Ad Aristoph. Vesp. 842; Hesych. Sv aph. hestias archomenos.) Bogini paleniska składała uroczyste przysięgi, a samo palenisko było świętym azylem, w którym błagali o ochronę mieszkańców domu. (Hom. Od. Xiv. 159; Eustath. Ad Hom. Str. 1579). Miasto jest tylko wielopokoleniową rodziną, a zatem miało również swoje święte ognisko, symbol harmonijnej wspólnoty obywateli i wspólnego kultu . To publiczne palenisko zwykle istniało w prytaneium miasta, gdzie bogini miała swoje specjalne sanktuarium (thalamos), pod nazwą Prutanitis, z posągiem i świętym paleniskiem. Tam prytani składali jej ofiary, obejmując swój urząd, i tam, jak w prywatnym palenisku, Hestia chroniła proszących.Ponieważ to publiczne ognisko było świętym azylem w każdym mieście, państwo zazwyczaj przyjmowało tam swoich gości i zagranicznych ambasadorów, a prytani musieli pełnić rolę gospodarzy. Kiedy wysłano kolonię, emigranci zabrali ogień, który miał spalić się w ich nowym domu z macierzystego miasta. (Pind. Nem. Xi. 1, & c., Z Scholiastą; Parthen. Erot. 18; Dion. Hal. Ii. 65.) Jeśli kiedykolwiek ogień w jej palenisku wyginął, nie wolno było go ponownie zapalić zwykłym ogniem, ale albo przez ogień wytworzony przez tarcie, albo przez płonące okulary, czerpiące ogień ze słońca. Mistyczne spekulacje późniejszych czasów wywodziły się z prostych idei starożytnych i zakładały święte ognisko nie tylko w centrum ziemi, ale nawet we wszechświecie, i na różne sposoby zmywały Hestię z innymi bóstwami, takimi jak Kybele , Gaea, Demeter, Persefona i Artemis. (Orph. Hymn. 83; Plut. De Plac. Philos. 3, 11, Numa, 11). Było tylko kilka specjalnych świątyń Hestii w Grecji, ponieważ w rzeczywistości każde prytaneum było sanktuarium bogini i jako część ofiar, do jakiejkolwiek bóstwa, które były składane, należały do niej. W Hermionie była jednak osobna świątynia Hestii, chociaż nie zawierała jej wizerunku, a jedynie ołtarz. (Paus. Ii. 35. § 2.) Jej ofiary składały się z primitiae owoców, wody, oliwy, wina i rocznych krów. (Hesych. Lc; Hom. Hymn. Xxxi. 3, xxxii. 6; Pind. Nem. Xi. 6.) Rzymianie czcili tę samą boginię, a raczej te same idee zawarte w niej, pod imieniem Westa, którym jest w rzeczywistości identyczny z Hestią; ale ponieważ rzymski kult Westy różnił się w kilku punktach od kultu Hestii w Grecji.

Źródło: Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology.

ALTERNATE NAME SPELLINGS

KLASYCZNE CYTATY LITERATURY

RODZICIELSTWO, URODZINY & MAIDENHOOD OF HESTIA

Hezjod, Teogonia 453 i nast. (tłum. Evelyn-White) (grecki epos XVIII lub VII pne):
„Ale Rhea była zakochana w Kronosie (Kronosie) i okazała się wspaniała dzieci, Hestia, Demeter i okuta w złoto Hera i silny Haides … i głośno trzaskający Earth-Shaker i mądry Zeus … Ci wielcy Kronos przełknęli, gdy każdy wyszedł z łona na kolana swojej matki. . . Dlatego nie zachowywał ślepego spojrzenia, ale obserwował i połykał swoje dzieci. . . W miarę upływu lat wielki przebiegły Kronos został uwiedziony głębokimi sugestiami Gai (Gai, Ziemi) i ponownie wychował swoje potomstwo, pokonane sztuką i mocą własnego syna, i najpierw zwymiotował kamień którą połknął jako ostatnią. ”

Hymn homerycki 5 do Afrodyty 18 i nast. (tłum. Evelyn-White) (grecki epos C7 – 4 pne):
„ Ani też czysta dziewica Histia (Hestia ) kocha dzieła Afrodyty. Była pierworodnym dzieckiem przebiegłego Kronosa (Kronosa), a także najmłodszym, z woli Zeusa, który dzierży aigis – królowej pokojówki, którą zarówno Posejdon, jak i Apollon chcieli poślubić. całkowicie niechętnie, nie, uparcie odmawiała i dotykając głowy ojca Zeusa, który dzierży aigis, ona, piękna bogini, złożyła wielką przysięgę, która w istocie została spełniona, że będzie dziewicą przez wszystkie swoje dni. Ojciec dał jej wielki zaszczyt zamiast małżeństwa, a ona ma swoje miejsce pośrodku domu i ma najbogatszy dział. We wszystkich świątyniach bogów ma część honoru, a pośród wszystkich śmiertelników ona jest wodzem bogiń. Spośród tych trzech Afrodyta nie może zgiąć ani usidlić serc ”.

Pseudo-Apollodorus, Bibliotheca 1. 4 – 7 (tłum. Aldrich) (grecki mitograf, 2. rok ne):
„ Następnie poślubił swoją siostrę Rhea. Ponieważ zarówno Ge (Gaja, Ziemia), jak i Uranos (Uran, Niebo) dały mu prorocze ostrzeżenie, że jego rządy zostaną obalone przez jego własnego syna, zaczął połykać swoje dzieci zaraz po urodzeniu. Połknął swoją pierworodną córkę Hestię, następnie Demeter i Hera oraz Posejdona i Haidesa. . Gdy Zeus dorósł, zaangażował córkę Okeanosa (Oceanusa) Metis jako kolegę. Dała Kronosowi lek, którym zmuszony był najpierw zwymiotować kamień, a potem połknąć dzieci. Wraz z nimi Zeus walczył z Kronosem i Tytanami (Tytanami). ”

Diodorus Siculus, Biblioteka Historii 5. 70. 1:
„ Dostarczono Kronosowi (Kronosowi) wyrocznię dotyczącą narodziny Zeusa, które oświadczyło, że syn, który mu się narodzi, siłą odbierze mu królestwo.W konsekwencji Kronos raz po raz pozbywał się dzieci, które spłodził; ale Rhea, choć była zasmucona, a mimo to pozbawiona mocy, by zmienić cel męża, kiedy urodziła Zeusa, ukryła go w Ide (Ida). ”

HESTIA & BÓG PRIAPUS

Owidiusz, Fasti 6. 319 i n. ):
„Powinienem pominąć czy opowiedzieć o twoim wstydzie, czerwony Priapusie? To bardzo zabawna, malutka opowieść. Koronetowana Kybele, ze swym wronem wieżyczek, zaprasza na ucztę wiecznych bogów. Zaprasza też Satyri ( Satyry) i Nymphae (Nimfy), Wiejskie Duchy (Rustica Numina); Silenus jest obecny, nieproszony. „Nie wolno i zbyt długo opowiadać bogów” bankiet: noc została pochłonięta dużą ilością wina. Jakaś ślepa przechadzka mroczna Ida ” s dells lub położyć się i odpocząć na miękkiej trawie. Inni bawią się lub są ściskani przez sen; albo połącz ich ramiona i uderzaj w zieloną ziemię potrójnym szybkim krokiem. Vesta kładzie się i cicho, beztrosko drzemie, tak jak była, z głową podbitą darnią. Ale czerwony zbawca ogrodów poluje na nimfie i boginie, i wędruje tam iz powrotem. Dostrzega Westę. Nie jest jasne, czy myślał, że była nimfą, czy też wiedział, że to Westa. Twierdzi, że jest ignorantem. Ma nikczemną nadzieję i męczy się, by ją okraść, chodząc na palcach, gdy jego serce trzepocze. Przypadkowo stary Silenus zostawił osła nadszedł delikatnie szumiącym strumieniem. Długi bóg Hellesponta zaczynał się zaczynać, kiedy ryknął przedwcześnie. Bogini podnosi się, przestraszona hałasem. Cały tłum leci do niej; bóg ucieka przez wrogie ręce. ”

Uwaga: Prawie identyczną historię opowiada Owidiusz z Priapos i Nymphe Lotis.

HYMNS TO HESTIA

Hymn homerycki 24 do Hestii (tłum. Evelyn-White) (grecki epos C7 – 4 pne):
„Hestia, w wysokich siedzibach wszystkich, zarówno nieśmiertelnych bogów, jak i ludzi, którzy chodzą po ziemi, zyskałeś wieczną siedzibę i najwyższą cześć: chwalebny jest twój dział i twoje prawo. Albowiem bez ciebie śmiertelnicy nie obchodzą uczty, gdzie nie nalewa się należycie słodkiego wina w ofierze Hestii, pierwszej i ostatniej. A ty, Argeiphontes, synu Zeusa i Mai,. . . bądź życzliwy i pomóż nam, ty i Hestia, czcigodna i droga. Przyjdźcie i zamieszkajcie razem w tym wspaniałym domu w przyjaźni; dla was dwojga, dobrze znających szlachetne czyny ludzi, wspierajcie ich mądrość i siłę. Witaj, córko Kronosa (Kronosa), a także ty Hermes. ”

Homerycki hymn 24 do Hestii:
„ Hestio, ty, która opiekujesz się świętym domem pana Apollona, strzelca dalekiego w dobrym Pytho, z miękkim olejem kapiącym zawsze z twoich zamków, wejdź teraz do tego domu, przyjdź, mając jeden umysł z wszechmądrym Zeusem – zbliż się i obdarz łaski moją piosenką. > Hymn orficki 84 do Hestii (tłum. Taylor) (greckie hymny od III pne do 2 ne):
„To Hestia, Fumigation from Aromatics. Córko Kronosa (Kronosa), czcigodna pani, która mieszka pośród wiecznego płomienia wielkiego ognia; w świętych obrzędach ci szafarze są twoi, mistycy błogosławieni, święci i boscy. rasy śmiertelników. Odwieczna, wielce ukształtowana, wiecznie kwiecista królowa, śmiejąca się i błogosławiona, o cudownym usposobieniu; zaakceptuj te obrzędy, spełnij każde słuszne pragnienie, a łagodne zdrowie i potrzebne dobro natchnij. SERCA, DOM & ALTAR

Hestia była boginią ogniska domowego i domu. Jako bogini ogniska Hestia przewodniczyła również płomieniom ołtarza i uczcie ofiarnej. Należało do niej również centralne palenisko państwa – ogień podtrzymywany w sali miejskiej.

Hymn homerycki 5 do Afrodyty 18 i nast. (Tłum. Evelyn-White) (grecki epos C7th – 4th BC) :
„Zeus Ojciec dał jej wielki zaszczyt zamiast małżeństwa, a ona ma swoje miejsce w domu i ma najbogatszy dział. We wszystkich świątyniach bogów ma część honoru, a wśród wszystkich śmiertelnych ludzi, ona jest wodzem bogiń. ”

Homerycki Hymn 24 do Hestii:
„ Hestio, w wysokich siedzibach wszystkich, zarówno nieśmiertelnych bogów, jak i ludzi, którzy chodzą po ziemi, zyskałeś wieczne mieszkanie i najwyższy zaszczyt: chwalebny jest twój dział i twoje prawo. Bo bez ciebie śmiertelnicy nie organizują uczty, – gdzie nie wlewa się należycie słodkiego wina w ofierze Hestii zarówno jako pierwszej, jak i ostatniej … Hestio, ty, która opiekujesz się święty dom pana Apollona. ”

Bacchylides, Fragment 148 (tłum. Campbell, t. grecki Lyric IV) (grecki liryk C5th BC):
„Hestio ze złotym tronem, ty, która zwiększasz wielki dobrobyt wspaniałego Agathokleadai (Agathocleadae), tych bogaczy, siedząc w środku miasta przy pachnącym Peneios (Peneus) w dolinach owiec- wychowanie Tesalii (Tesalia). „

Platon, Cratylus 400d – 401b (tłum. Fowler) (grecki filozof C4th BC):
”
Sokrates (Sokrates): Zapytajmy, co myśleli ludzie nadawali im ich imiona … Pierwsi ludzie, którzy nadali imiona, nie byli zwykłymi ludźmi, ale wielkimi myślicielami i wielkimi mówcami … Czy możemy więc zacząć od Hestii, zgodnie ze zwyczajem? … Więc co byście powiedzieli? miał na myśli człowieka, który nadał Hestii jej imię? … Weźmy to, co nazywamy ousia (rzeczywistość, esencja); jedni nazywają to essia, a jeszcze inni ôsia. Po pierwsze, w związku z drugą z tych form, rozsądne jest, aby istota rzeczy nazywać się Hestią; a ponadto, ponieważ sami mówimy o tym, co jest częścią rzeczywistości „ jest ” (estin), imię Hestia byłoby co w tym względzie również; bo najwyraźniej w starożytności nazywaliśmy również ousia (rzeczywistość) essia. A poza tym, jeśli rozważysz to w związku z ofiarami, doszedłbyś do wniosku, że ci, którzy je ustanowili, tak rozumieli imię; ponieważ ci, którzy nazywali esencję rzeczy, essia w naturalny sposób składali ofiary Hestii przede wszystkim bogom. Z drugiej strony, ci, którzy mówią ôsia, zgodzą się z Herakleitosem, na tyle dobrze, że wszystko się porusza i nic nie pozostaje w bezruchu. Więc powiedzieliby, że przyczyną i władcą rzeczy jest siła pchająca (ôthoun), dlatego słusznie nazwano ją ôsia.

Platon, Prawa 745b (tłum. Bury):
„Musi oddzielić dwanaście części ziemi, – kiedy najpierw oddzielił świętą ziemię dla Hestii, Zeusa i Ateny, którym nada nazwę akropolis i okrąży ją murem pierścieniowym; zaczynając od tego, musi podzielić zarówno miasto, jak i cały kraj na dwanaście części. ”

Platon, Phaedrus 246 (tłum. Jowett):
„ Zeus, potężny władca trzymając wodze skrzydlatego rydwanu, prowadzi drogę do nieba, zarządzając wszystkim i troszcząc się o wszystkich; a za nim podąża szereg bogów i półbogów, zebranych w jedenaście grup; Sama Hestia mieszka w domu niebieskim; z pozostałych, którzy są zaliczani do książęcego dwunastego marszu w wyznaczonej kolejności. ”

Diodorus Siculus, Biblioteka Historii 5. 68. 1 (tłum. Oldfather) (grecki historyk C1st BC):
„Kronos (Cronus) i Rhea, jak nam powiedziano, urodziły się Hestia, Demeter i Hera oraz Zeus, Posejdon i Haides. Mówią, że spośród nich Hestia odkryła, jak budować domy, i dzięki jej dobrodziejstwu praktycznie wszyscy mężczyźni założyli jej świątynię w każdym domu, zgodnie z jej honorami i ofiarami.

Orficki Hymn 84 do Hestii (tłum. Taylor) (greckie hymny od III pne do 2 ne):
„Hestia. . . którzy mieszkają pośród wielkiego ognia „wiecznego płomienia; w świętych obrzędach ci słudzy są twoi, mistycy o wiele błogosławieni, święci i boscy. W tobie Bogowie ugruntowali swoje mieszkanie, mocną, stabilną podstawę rasy śmiertelnej”.

Cicero, De Natura Deorum 2. 27 (tłum. Rackham) (rzymski retor, C1st pne):
„Bogini, którą nazywają Hestią. Jej moc rozciąga się na ołtarze i paleniska, a zatem wszystkie modlitwy i wszystkie ofiary kończą się z tą boginią, ponieważ jest strażniczką najskrytszych rzeczy. ”

KULT HESTII

KULTURA OGÓLNA

Hestia miała kilka znaczących świątyń lub kapliczek jej poświęconych. Raczej przewodniczyła palenisku pośrodku każdego domu, ołtarzom wszystkich bogów i publicznej ziemi w mieście.

Cicero, De Natura Deorum 2. 27 (tłum. Rackham) (rzymski retor, C1-sze pne):
„Imię Vesta pochodzi od Greków, ponieważ jest boginią, którą nazywają Hestią. Jej moc rozciąga się na ołtarze i paleniska, dlatego wszystkie modlitwy i wszystkie ofiary kończą się na tej bogini, ponieważ jest ona strażniczką najskrytszych rzeczy. Ściśle związane z tą funkcją są Penaty lub bogowie domowi.

I . ATENY (ATHENAI) Główne miasto Attyki (Attyka) (południowa Grecja)

Arystofanes, ptaki 846 ff (tłum. O „Neill) (grecka komedia od C5 do 4 pne):
”
Bdelykleon (Bdelycleon): Co to jest?
Philokleon (Philocleon): Świnia świni poświęcona Hestii.
Bdelykleon: Czy ukradłeś to z kapliczki?
Filokleon: Nie, nie, zwracając się najpierw do Hestii, mógłbym dzięki niej zmiażdżyć przeciwnika. Ale zakończ opóźnienie, dzwoniąc do sprawy. Mój werdykt jest już rozstrzygnięty. ”

II. OROPUS (OROPOS) Miasto w Attyce (południowa Grecja)

III. HERMIONE Miasto w Argolis (południowa Grecja)

Pauzaniasz, Opis Grecji 2. 35.1:
„Wchodząc do sanktuarium Hestii, nie widzimy żadnego obrazu, a jedynie ołtarz i na nim składają ofiary Hestii.”

IV. SPARTA Główne miasto Lacedaemonia (południowa Grecja)

Pauzanias, opis Grecji 3. 11. 11:
„Lakedimończycy (Lacedemończycy) również mają sanktuarium Hestii”.

V. Sanktuarium OLYMPIA w Elis (południowa Grecja)

Pauzaniasz, Opis Grecji 5. 14. 4:
„Porządek, w jakim Eleanie zwykle składają ofiary na ołtarzach. Najpierw składają ofiary Hestii, po drugie do Zeusa Olympios (olimpijczyka), udającego się do ołtarza w świątyni, po trzecie do Zeusa Laoitasa i Posejdona Laoitasa … Po czwarte i piąte składają ofiary Artemidzie i Atenie. „

Pausanias, Opis Grecja 5. 11. 8:
„Na cokole podtrzymującym tron i Zeus ze wszystkimi jego zdobieniami są dzieła ze złota… i bliskie Hermesowi Hestii.”

VI. LARISSA Główne miasto Lapithae w Tesalii (północna Grecja)

Bacchylides, fragment 148 (tłum. Campbell, t. Grecki liryk IV) (grecki liryk C5. Pne):
„Hestia o złotym tronie, ty którzy zwiększają wielki dobrobyt chwalebnych Agathokleadai (Agathocleadae), tych bogaczy, siedząc w środku miasta przy pachnącym Peneios (Peneus) w dolinach Tesalii (Tesalia) do hodowli owiec. ”

VII. Wyspa TENEDOS (greckie Morze Egejskie)

Pindar, Nemean Ode 11. 1 ff (tłum. Conway) (grecki liryk C5-ty pne):
„Córka Rhea, strażniczka parlamentów, Hestia, siostra wszystkich – najwyższy Zeus i Hera, która dzieli jego tron, witajcie z dobrą wolą w waszej świętej sali Arystagorasa, a jego towarzysze z dobrą wolą, pod waszym wspaniałym berłem. ze wszystkich innych bogów czczą cię wieloma darami wina i wieloma ofiarami, a przynęta brzmi dla ciebie i śpiewem. A przy ich dobrze rozstawionych stołach, nigdy nagich, obrzędy Zeusa, gościnnego ojca, otrzymują swoje termin. ”

VIII. Wyspa NAXOS (greckie Morze Egejskie)

STAROŻYTNY GRECKI & RZYMSKIE SZTUKI

ŹRÓDŁA

GRECKI

RZYMSKI

BIZANTYN

• Suidas, Suda – bizantyjski leksykon grecki, X-ty AD